Rozdział 9 ;')

PROSZĘ O PRZECZYTANIE NOTKI POD ROZDZIAŁEM. DZIĘKUJĘ I MIŁEGO CZYTANIA ^^

Mój rozpromieniony Lou tam stał. Wyglądał jak Bóg. Jak mój osobisty Bóg.

Z uśmiechem na twarzy i z nią. Tak Eleanor stała za nim z walizką. Podbiegłem do niego i wpiłem się w jego usta. Całowałem je jakbym nie całował ich z rok. Zachłannie i namiętnie. Oderwałem się od niego i mocno przytuliłem szepcząc.
-Tak bardzo się cieszę, że wróciłeś. Tęskniłem BooBear
-Ja też się cieszę szkrabie. A właśnie może z nami zamieszkać Eleanor? Na tydzień wiesz ma remont w domu, i nie ma gdzie się podziać. -moja mina była nie do opisania. Patrzyłem na nich jak na idiotów.
-Em.. no okej. A gdzie będzie spać? Nie mamy tu dużo miejsca-powiedziałem cicho i z nadzieją, że ona zmieni zdanie i nie będzie chciała mieszkać z nami
-U mnie w pokoju ja prześpię się na kanapie.
-O nie nie nie. Nie będziesz spał na kanapie. Ja mam duże łóżko. A teraz chodź mam dla Ciebie coś-powiedziałem i ignorując El pociągnąłem go w stronę kuchni. Tam siedzieli już wszyscy, i chwila.. Niall prawie zjadł wszystkie ciastka.
-Niall! To były ciastka dla Lou!
-Jeszcze jest kilka kocie napewno spróbuje-powiedział Louis i zaczął się witać z chłopakami. Świetnie zapowiada się niesamowity tydzień po prostu. Usiadłem koło Zayna i przysłuchiwałem się ich rozmowom. Znów wszystko było mi obojętne i nic mi się nie chciało. Z jednej strony fajne uczucie, ale także tak bardzo przeze mnie znienawidzone już.
-Hazz byłeś u Lisy w piątek?-wyrwał mnie z przemyśleń głos mojego chłopaka
-Emm.. tak byłem.
-Powiesz mi coś więcej? O czym rozmawialiście? Nie chcesz nie mów nie zmuszam Cię -powiedział i usiadł koło mnie na wolnym krześle.
-Robiłem test na obecność depresji i jej siłe. Tylko to-powiedziałem i spuściłem głowę. Nie chciałem o tym rozmawiać przy niej. Lou chyba to wyczuł bo powiedział:
-Okej porozmawiamy później, a teraz wybaczcie idę się wykąpać.-powiedział i poszedł na górę
-Ja się będę zbierał bo dziś ma przyjechać Dan.-powiedział Liam i wstał
-Pozdrów i ucałuj ją ode mnie
-Dobra ja też spadam umówiłem się z Pezz
-A ja idę na koncert Justina -wtrącił Niall . Odprowadziłem ich do drzwi i wróciłem do kuchni. Siedziała tam. Usiadłem przy stole i czułem się obco. Bawiłem się palcami u rąk gdy usłyszałem jej głos:
-Hazz ja naprawdę nie chciałam tego, nie wiem co we mnie wstąpiło-popatrzyła na mnie i wyczekiwała mojej odpowiedzi.
-Ale to zrobiłaś El. Czuję się z tym okropnie. Musimy o tym rozmawiać?-jęknąłem i popatrzyłem przed siebie
-Nie uważasz, że uciekanie od problemów nic nie daje? Musisz się zmierzyć z rzeczywistością.-powiedziała i delikatnie się uśmiechnęła
-Że co? Dobra skończ się mądrzyć nie mam na to ochoty-powiedziałem i poszedłem do pokoju. Lou właśnie wyszedł z łazienki w samych bokserkach. Kocham jego ciało, doskonałe w każdym milimetrze. Usiadł na łóżku i się do mnie uśmiechnął. Usiadłem naprzeciwko niego i wyszczerzyłem ząbki. Wpiłem się w jego usta, kładąc go na poduszkach.Siadłem na nim okrakiem i zacząłem robić malinki na jego szyi. Gdy zrobiłem dorodne 2 wpiłem się w jego usta i chciałem zdejmować jego bluzkę lecz przerwał mi mówiąc:
-Hazz..mmm..o matko..nie Eleanor tu jest.. och!-poryszałem się tyłkiem po jego rozkroku, by go podniecić.
-Och.. napewno nie będzie jej przeszkadzało-powiedziałem i przyszpieszyłem rychy boider.
-Matko Hazz! Nie nie możemy-powiedział i złożył pocałunek na moich wargach.
-Po prostu powiedz, że nie chcesz a nie wymigujesz się nią!-podniosłem głos i otarłem spływające łzy
-Szkrabie przecież wiesz, ze chcę bardzo, ale to mnie krępuje. -powiedział i mnie przytulił.
-Napewno chcesz ze mną?
-Tak na pewno Hazz. Z nikim innym nie chcę. Chcę tylko Ciebie i tylko z Tobą się kochać, całować, przytulać. Rozumiesz to?-powiedział i złączył nasze dłonie.

-Ja się Hazz prześpię, podróż mnie wymęczyła.-powiedział i przykrył się kołdrą.
-Dobranoc kochanie-powiedziałem i go czule pocałowałem w usta.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cześć Szkraby! Mam dla was niezbyt miłe wiadomości. Nie nie kończę bloga .Po 1. Po ostatnim rozdziałem odniosłam wrażenie, że 4 komentarze są od 1 osoby. Jeśli tak nie jest to przepraszam. Ale chciałabym byście się podpisywały Anonimki ;) Po 2. och.. to ta bardziej nie przyjemna dla mnie wiadomość ;c Przywiązałam się do tego bloga bardzo. Ale chciałabym zrobić sobie 2 tygodniową przerwę. WIEM ŻE TO NUDNE ALE PRZECZYTAJCIE DO KOŃCA.Muszę walczyć z  cięciem, bo ostatnio jest coraz gorzej. Niestety,a ten blog jest poświęcony Hazzie i jego cięciom co można przełożyć na moje życie. Postać Harrego idealnie odzwierciedla mnie, czuje się beznadziejnie, obojętna, pusta, ciągle bym się cięła.Czytając jego opowieści uczuć, wiecie co się ze mną dzieje. Ktoś mi kiedyś powiedział, by opowiadania były lepsze to trzeba utożsamiać się z bohaterem. To prawda.Ja w Harrego włożyłam całą siebie. Gdyby nie moje cięcia, ten blog by nie powstał. Tak mi przykro, że po 9 rozdziałach robię tą przerwę, ale dłużej nie wytrzymuje. PRZEPRASZAM WAS SZKRABY.Mam nadzieję, że jak wrócę to będzie tyle samo osób go czytało a może nawet więcej ;)  OBIECUJĘ WRÓCIĆ. Nie zostawię tego bloga tak. . Po 3 jakbyście miały/mieli zastrzeżenia jakieś do stylu pisania rozdziałów to śmiało piszcie w komentarzach! Postaram się je przeczytać i poprawić. I jakbyście mieli jakieś pomysły na dalszy ciąg opowiadania, to też piszcie bardzo chętnie przeczytam i dodam do opowiadania. By mi to bardzo pomogło. Naprawdę najmniejsza sugestia, będzie dla mnie przydatna więc nie bójcie się komentować. ;)
Dobra jakbyście się chcieli ze mną skontaktować w sprawie bloga, kolejnego rozdziału czy czego tam jeszcze chcecie to możecie pisać na mój email : domcia.domcia@o2.pl
twitter: @DomciaHoran16 przy okazji jakbyście chcieli mnie obserwować to będzie mi miło i dam follow back ;*
gadu: 43838514
I ostatnia prośba zanim was opuszczę. ;') W ankiecie kliknęło 15 osób tak. Ale chciałabym wiedzieć ile osób czytało. Nie muszą być tasiemce. Może być uśmiechnięta buźka ;) Z podpisem imienia jakbyście mogły ;) Wiem, że to nie zajmie dużo czasu, a mnie będzie motywowało na szybszy powrót tu. No to tyle.. Naprawdę nie chętnie robię tą przerwę, ale muszę. Więc do zobacznia skarby! Buziaki! xx